26 listopada 2014

Roślina roku 2014.

Długo nie wytrzymałam. Jak tylko dziś zaświeciło słoneczko, poczułam,że muszę koniecznie pójść do ogródka i przywitać się z nim.  Tak było pięknie, cieplutko niczym wczesną wiosną. Trawy się złociły, jakby oprószone złotym pyłem, a czerwone korale berberysów, ogników i kaliny czerwieniły się wstydliwie, bo przecież nagutkie stoją, bezlistne. Ech ......pomyślałam sobie.... ładny masz ogródek Haniu....nawet jesienią.  Wiem, wiem, skromność to moja  siostra rodzona!





 Corocznie wybieram  roślinę, która otrzymuje tytuł rośliny roku. Długo zastanawiałam się, która zwycięży, bo troszkę nowości roślinnych się pojawiło, no i moje kochane, prześliczne róże kwitły oszałamiająco.
 Po namyśle jednak werdykt mógł być tylko jeden. 
Rośliną roku 2014 został  PRZETACZNIK KŁOSOWY. 


Przetacznik --łac. Veronica spicata

.....to niewysoka bylina o wzroście wzniesionym, maksymalnie
 do 30 cm, tworzy śliczne zwarte kępy. Do bujnego kwitnienia potrzebuje słońca i suchej, przepuszczalnej gleby. Wówczas odwdzięczy się już w czerwcu pięknymi lazurowymi kwiatami
 z ciekawym limonkowo - zielonym grzebieniem na czubkach kwiatów.  Okres kwitnienia trwa aż do września,
 a w sprzyjających warunkach do początku października. Tak było w tym roku. Wiosną obcinamy uschnięte pędy i znowu czekamy na cudowne kwiaty. Przetacznik jest, jak widzicie, rośliną prawie bezobsługową i piękną zarazem, dlatego otrzymał ode mnie taki zaszczytny tytuł. 
 W tym roku zebrałam trochę nasion i spróbuję je posiać wiosną. Nie wiem tylko czy wprost do gruntu, czy może wcześniej i młode siewki pikować? Może uda mi się rozmnożyć je z nasion? 
Co myślicie? 
Szkoda, że nie mam zdjęć makro przetacznika. Wygląda bosko! Będę  pamiętać w przyszłym roku, by zrobić kilka portretów tej rośliny. 
Pozdrawiam wszystkich bardzo cieplutko.

22 listopada 2014

Rozpłakane pożegnanie.

Witajcie kochani.

Pewnie jak wszędzie pogoda nie nastraja do spacerowania, 
a  widoki za oknem poszarzały. Drzewa obdarte z ostatnich liści jakby wstydziły się swej nagości. Dla przyrody nadszedł czas snu zimowego. W ogrodzie też już wszystko śpi i nie sądziłam, że aż tak zrobiło się smutno. Rozpłakały się krzewy, rozpłakały się wciąż uparcie kwitnące resztkami sił kwiaty, jakby nie chciały poddać się przemijaniu. Niektóre płaczą roniąc delikatne łzy jak ten żywotnik


Inne szlochają gradem łez jak kwiatostany rozplenicy




                                        Róża oblała się łzami na pożegnanie



           Płacze rudbekia i płacze gazania, które widocznie nie chcą jeszcze zapadać w zimowy sen.

           



                               Wilczomlecz zwiesił główki i też smutno szlocha.


No cóż, faktycznie przyszła pora by pożegnać się z ogrodem na pewien czas. Wszystko już przygotowałam, zabezpieczyłam. Wrzosy otuliłam stroiszem i masą brzozowych liści. Pod takimi ciepłymi poduchami pięknie przetrwają jesienne słoty i zimowe mrozy.


Muszę jeszcze pozawieszać karmniki dla sikorek, a czerwone jagody berberysów i piękne korale ognika będą pokarmem dla innych ptaków odwiedzających mój ogródek.





Wierzę, że ogród przetrwa zimę doskonale i z nadejściem wiosny obudzi się radosny, silny i zdrowy, by upajać nas kolorami i zapachami przez długie kolejne miesiące. Zawitam tu jeszcze niejednokrotnie, by podpatrzeć jak otulony zimową kołderką śpi.

Na zakończenie mam dla Was kochani zagadkę. Pewnie nie będzie trudna, gdyż wszyscy jesteście znawcami roślin. Jakie to rośliny przestawiają poniższe zdjęcia?? 



Pozdrawiam Was bardzo gorąco.

16 listopada 2014

Bukiet jesienny

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                     Witajcie kochani. 
 Taka ogarnęła mnie dziś melancholia. Może to przez tą jesienną aurę, trochę deszczową i smutną. Usiadłam sobie w moim ulubionym fotelu ze szklaneczką    gorącej  herbatki i pogrążyłam się w poezji. Tak się zaczytałam, że zrobiło się zbyt późno na spacer, a przecież chciałam nazbierać liści złotych. Muszę zrobić to jutro, koniecznie.  Przyda się jakiś fajny, jesienny bukiet, kolorowy, wesoły, radosny, bo przecież jesień nie zawsze jest szara i smutna prawda?   Jutro zrobię bukiet a dziś tylko piękny wiersz, autora mi nieznanego.

                                                                    
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                    BUKIET LIŚCI




                     Kruche bukiety stoją w wazonach
                     w kolorach brązu, ochry, czerwieni.
                     Takie życzliwe, takie uśpione,
                     czas oszukały, już ich nie zmieni.
                     Stoją dostojnie, zdobią i lato
                     swoją urodą przypominają.
                     Ogród w bukietach skryty i oto
                     uśmiechy budzi. Można się zająć
                     ich oglądaniem, wybraniem miejsca,
                     na którym w końcu je ustawimy.
                     Uśpione życie w trawach i w liściach,
                     w owocach głogu i jarzębiny.
                     Przypominają stare kobiety,
                     gdy pogodzone już z przemijaniem,
                     szeleszczą, jak ten w czasie zaklęty
                     bukiet jesienny, wciąż takie same.    



                                                                                                                                                                                                           Udało mi się zebrać jeszcze troszkę liści 
i zrobić bukiet. Może troszkę jescze brakuje mi wprawy, ale jestem zadowolona z wyniku pracy. Najważniejsze, że mojej mamci bukiet przypadł do gustu.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                               

10 listopada 2014

Jesiennie.

Witajcie  kochani. Na dworze dziś dość ponuro. Mgła ściele się nisko, przyćmiewając krajobraz. Jest smutno i szaro. Jednak i w takim dniu  można dostrzec przyciągające naszą uwagę szczegóły.Tak było i tym razem. Mimo niesprzyjającej aury wyszłam sobie na krótki spacer i o dziwo  zauważyłam, że nie jest tak źle. Pięknie wyglądają zaschnięte kolby liatry kłosowej. Na tle rozplenicy pysznią się niczym maczugi Herkulesa, a ich kolor wspólgra z dzisiejszą pogodą.



Jest w nich coś melancholijnego prawda? Jakby chciały powiedzieć, że nadszedł czas by ubrać się w kożuszek. Letnie radosne kolory zostawiła gdzieś za sobą.

Ona jednak nie jest jedyną rośliną, która już wystroiła się na jesienny bal. Sama piórkówka ubrała złocisto szara sukienkę i przyozdobiła ją szarymi kłosami, niby koralami.



 Partnerka turzyca wdzięcznie jej wtóruje.  Tańcząc na wietrze ukazuje swe złote, delikatne kwiatostany, 



Jałowiec jakby niezdecydowany, powoli przebiera się w zimową szatę. Zastanawia się, czy już pora na zmianę, czy może jeszcze zaczekać??


W tym poszarzałym nieco krajobrazie jedynie korale róży pnącej,swą koralowo- pomarańczowa barwą przyciągają wzrok,


Dobrze, dobrze. Powiecie, że dość smutno dziś i melancholijnie?? W takim razie, by poprawić Wam nastrój, by przywołać uśmiech na Waszych twarzach, by zenergetyzować troszkę ten wpis, przedstawiam Wam kochani tę, która nigdy nie zawodzi i wciąż jest z nami. Mówią, że to królowa kwiatów i choć dla mnie wszystkie kwiaty są piękne, to dzisiaj faktycznie przyznaję jej tytuł królowej za wytrwałość w kwitnieniu. Zgadzacie się ze mną?





  

Czyż nie piękna. Kwitnie sobie mimo późnej jesiennej pory i w swoim królewskim płaszczu dostojnie nam panuje!

Tym radosnym akcentem pozdrawiam Was gorąco. Życzę miłego, rodzinnego świętowania jutro.

06 listopada 2014

Same cudeńka.

Dzień dobry, choć powinnam napisać dobry wieczór, gdyż już jest dość późna pora. Zajęcia dnia codziennego, nie pozwoliły mi jednak wcześniej tu zajrzeć. 
Chciałam podzielić się z Wami tym,  co udało mi się uchwycić okiem aparatu na ostatnim spacerze po ogrodzie. Czasem przyroda nas zaskakuje. Sami zobaczcie 



 Tak ,tak to truskawka. Muszę przyznać, że pierwszy raz w życiu spotkałam się z tym, by truskawki dojrzewały w listopadzie. A przecież nie jest to gatunek powtarzający owocowanie. To Senga-Sengana.  Przyznam też, iż w zeszłym tygodniu zjadłam kilka tych owoców i były nadzwyczaj słodkie. Wszystko super tylko, czy w przyszłym sezonie będzie coś z tych truskawek skoro już teraz dojrzewają?? Zobaczymy. Przechadzając się po ogrodzie dostrzegłam, że mimo listopadowej aury sporo jeszcze koloru i kwiatów na rabatach. Większość zmieniła już swój wygląd, jednak niektóre rośliny wciąz wygladają zachwycająco.




To kwiaty Gazanii. Uwielbiam je, gdyż kwitną przez całe lato i jak widać do czasu aż mróz siarczysty nastanie. To chyba jedyne kwiaty, które rozświetlają jesienny już ogród takimi słonecznymi, ekspresyjnymi barwmi. Czy sadzicie Gazanie w swoich ogrodach? Jeśli nie to bardzo polecam. Są urocze! 
 Życząc wszystkim słoneczka i ciepłych dni, odpływam w krainę snu. Dobranoc.

04 listopada 2014

Czas sadzenia i czas spacerowania.

Witam wszystkich w ten piękny słoneczny dzień. 
Pogoda  nas rozpieszcza w tym roku. No i dzięki Bogu, gdyż można spokojnie popracować w ogródku, a tam wbrew pozorom zawsze jest coś do zrobienia. Jest ciepło więc i zielsko zaczyna się pokazywać. 
Najważniejsze, że kurier dostarczył moje zamówione róże. Hihihi, dostałam bzika na ich punkcie. 
Poszalałam......no, ale wygrywając w konkursie na najładniejszą różankę bon na zakupy mogłam sobie na to pozwolić. Wczoraj wszystkie 15 krzewów zostało posadzonych i zabezpieczonych przed zimnem. 

Tak wygląda część robaty z różami.

Teraz mam czas przez całą zimę, by wymyśleć jakieś godne towarzystwo dla tych róż, by nie czuły się takie samotne. Pomyślałam o przetacznikach kłosowych. Co o tym myślicie? Róże są kremowo morelowe w większości więc taki  granatowy kolor chyba będzie ładnie co??
Po skończonej pracy przeszłam się po ogrodzie i co??? Rany zaczęły kwitnąć Floxy szydlaste. Jedna z tych bylin,które królują w moim ogrodzie. Kwiatki niby niepozorne, ale wiosną to są całe łany błękitno- wrzosowych kwiatuszków.


I jeszcze jeden zachwycający widok. Przekwitnięte kwiatostany powojnika tanguckiego. Takie puszki delikatne w ogromnej masie wyglądają zachwycająco. Można ich użyć do suchych kompozycji, jednak trzeba uważać, gdyż łodyżki są bardzo kruche i łamliwe

.

A tak prezentuje się obecnie moja hortensja bukietowa - Limetka. Cudnie prawda? Takie kwiatostany też idealnie nadają się do tworzenia suchych bukietów. Są fajną ozdobą w domu i na tarasie.



Znak rozpoznawczy mojego ogrodu. Wysoka brzoza, której nie powinno zabraknąc w żadnym ogrodzie. Emanuja dobrą energią i można z nich uzyskać wspaniały brzozowy sok. 



Mimo późnej listopadowej aury, rudbekie wciąż kwitną, wprowadzając wesoły nastrój i kolor do ogrodu.


No i moje królowe........zwariowały i bezustannie pokazują swą urodę. Nie straszne im nocne zimno. To Cubana znana już czytelniczkom tego bloga.







Szkoda tylko, że tak szybko robi się ciemno. Czas wracać do zwykłej codzienności. Muszę znaleźć sobie zajęcie na te długie zimowe wieczory. Ciekawe na co przyjdzie mi ochota. Pomysłów mam sporo. Obiecuję, że dam znać co takiego robiłam przez kolejne dni. Pozdrawiam cieplutko. 




01 listopada 2014

Zapal świeczkę !


Dziś wyjątkowy dzień. W naszych myślach, w naszych sercach goszczą dziś wspomnienia tych, którzy od nas odeszli. Nie ważne, czy stało się to wczoraj, czy wiele lat temu. Tego dnia w wyjątkowy sposób są z nami. Zapalmy płomień pamięci wszystkim.......nie tylko naszym bliskim! Wszak to Oni stworzyli nas i otaczający nas świat. Jaki by nie był.......stworzyli go ludzie, ktorych już nie ma wśród nas.